Η ανακάλυψη των Μυκηνών Στις 28 Νοεμβρίου 1876, ο Ερρίκος Σλήμαν γράφει ένα θριαμβευτικό γράμμα στο βασιλιά Γεώργιο Α' για την μεγάλη ανακάλυψη των τάφων των Μυκηνών. Τον Αύγουστο του 1876 ο Σλήμαν ξεκίνησε την ανασκαφική έρευνα κοντά στην πύλη
για 2 μοναδικές προβολές, μέσω www.VIVA.gr 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ στις 20:30 & 6 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ στις 19:00 Η μεγαλύτερη θεατρική παραγωγή της χρονιάς, «Το Τρίτο Στεφάνι» του Κώστα Ταχτσή στο Θέατρο Παλλάς, με την υπογραφή του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη και τις Μαρία Καβογιάννη και Μαρία
Eδώ στην Κρήτη έχουμε πολλά για τα οποία φουσκώνουμε περήφανα. Ένας ευλογημένος τόπος, γεμάτος με όλα τα καλά της γης. Η Φιλοξενία, κληρονομιά από τον Δία. Στον αντίποδα, το εκρηκτικό ταπεραμέντο πολλών Κρητικών και αυτή η περηφάνια και το πείσμα,
Με τούτα και με ‘κείνα, με διαλείμματα μιας ψευδαίσθησης ανεμελιάς που τελικά είχε να κάνει μόνο με την συνθήκη του καλοκαιριού και της ραστώνης που επιβάλλουν οι υψηλές θερμοκρασίες και οι μεγάλες μέρες του Ιουλίου και του Αυγούστου, φτάσαμε σ’
Νατάσσα Μποφίλιου και Κατερίνα Σταματάκη, η τραγουδίστρια και η καλλιτεχνική παραγωγός. Ίδια ομάδα, διαφορετικοί ρόλοι, συνασπισμένοι απέναντι σε έναν αόρατο εχθρό: μια παραγόμενη, αδιέξοδη, πολιτιστική κρίση. Εναλλακτικά, μια άδικη πολιτιστική κρίση, με το στερητικό α- να έχει ξεπεράσει τη φάση
Το θέατρο της Κυριακής έμοιαζε πάντα με παυσίλυπο- ναι, για τον αναμενόμενο λόγο.Θα είχαμε αγοράσει τα εισιτήρια αρκετές ημέρες νωρίτερα, με μια εμμονή στη δια ζώσης συναλλαγή, σαν μέρος της ιεροτελεστίας. Με τα ωραία ρούχα και τα φρεσκοπλυμένα από το
Κάθε παράθυρο έχει άλλη θέα, ανάλογα με το μέρος του πλανήτη που βρισκόμαστε
Στα backstage της έκθεσης του θεάτρου Τέχνης στο Ρέθυμνο, λίγο πριν το lockdown Μπορεί η πανδημία και το επερχόμενο lockdown να έχουν παγώσει τα πάντα και ανάμεσα σε άλλους ο χώρος του πολιτισμού να έχει μείνει μετέωρος, όμως κάπου στο Ρέθυμνο
Εχθές βούιξαν τα κοινωνικά δίκτυα, γιατί τηλεόραση δεν βλέπω πλέον, κάνω "ειδησεονηστεία" όπως λέει και μια φίλη, για την κίνηση στους δρόμους, τα μαγαζιά, τα διόδια. Σαν να ήταν η τελευταία ημέρα του χρόνου, σαν να ήταν η τελευταία
Κάποια χρόνια πριν, κοντά στο 2011, η Αθήνα μέσα σε ένα βράδυ γέμισε με ιαμβικά δεκαπεντασύλλαβα και σταυρωτές ομοιοκαταληξίες. Οι στάσεις των λεωφορείων μάθαιναν να διαβάζουν ποίηση, τα διαχωριστικά των θέσεων του μετρό θύμιζαν διαδρόμους ένδοξου Ελευθερουδάκη και η φωνή