Top
Clyfford Still, PH-950 (1950), Abstract Expressionism_zvoura.gr (2)

«Ultimate Gray» και το «Illuminating». Το Ινστιτούτο Pantone ανακοίνωσε τα χρώματα του 2021.
Δύο αυτόνομα αλλά αλληλοσυμπληρούμενα χρώματα. Μία «στιβαρή» απόχρωση του γκρι και ένα φωτεινό κίτρινο, όμοιο με αυτό που αντικρίζεις βγαίνοντας από ένα τούνελ.
Άλλωστε η επιλογή δεν είναι διόλου τυχαία, αφού το Ινστιτούτο Pantone πραγματοποιεί μια αδιάκοπη μελέτη γεγονότων, συνθηκών, τάσεων σε διεθνές επίπεδο ώστε λίγες ημέρες πριν το κλείσιμο του εκάστοτε έτους, να ανακοινώσει το «επίσημο» χρώμα της χρονιάς που έρχεται.
Για το 2021, για δεύτερη φορά στην ιστορία αυτού του «θεσμού», το χρώμα δεν είναι ένα αλλά δύο.
Και σε αυτή τη δυάδα «χωράει» μια προφανής αντίθεση, μια ουσιώδης παράθεση και μια ευδιάκριτη θέση.

Το ρεζουμέ της χρονιάς που έκλεισε γίνεται ο οδηγός για αυτή που δειλά ξεμυτίζει.
Ισορροπία ανάμεσα στη σοβαρότητα της σιγουριάς και στην ανεμελιά της αισιοδοξίας, ανάμεσα στη στιβαρότητα μιας παγιωμένης, σταθερής λογικής και ενός αυθόρμητου θυμικού. Και αλήθεια, τι κερδίζει; Τι κατορθώνει να μας επιτρέπει να προχωράμε σε μια ευθεία γραμμή και τα βήματά μας άλλοτε να παρασύρονται προς τη μία της πλευρά και άλλοτε προς την άλλη και η τελική ισορροπία να είναι αποτέλεσμα αυτής ακριβώς της ανισορροπίας;

Φαντάσου δύο φρεσκοβαμμένους διαδρόμους που εφάπτονται και διαχωρίζονται ταυτόχρονα από το προσωπικό τους όριο. Από τη μία το κίτρινο και από την άλλη το γκρι. Εσύ, με το σώμα σου τοποθετημένο ακριβώς στη μέση αυτής της περίεργης συνύπαρξης, προσπαθείς να μοιράζεις τα βήματά σου στις δύο πλευρές. Κάθε δεξί βήμα για τη μία, κάθε αριστερό για την άλλη. Να μην «λερώσεις», να μην τα «μπλέξεις», αφού έτσι σε έμαθαν. Να τραβάς κάθετες γραμμές και να μην αφήνεις ούτε λίγη ρευστότητα να παίρνει θέση στο παιχνίδι.

Μα όσο κι αν προσπαθείς, όσο αριστοτεχνικά κι αν μετράς τις αποστάσεις και τα εκατοστά, ένα εσωτερικό και βαθιά νομοτελειακά πλασμένο κέντρο βάρους κάνει τα βήματά σου να παρεκκλίνουν από την ευθεία και να αφήνονται σε ένα δίκαιο «ζικ-ζακ». Τώρα με τα πόδια σου μεταφέρεις το χρώμα της μίας πλευράς στην άλλη.
Γκρι πατημασιές στον κίτρινο διάδρομο και κίτρινες πατημασιές στον γκρι.
Ένα προσωποποιημένο yin-yang φτιάχνεται σε κάθε σου βήμα, κάθε σου διαδρομή, κάθε σου ανάσα. Ένα ωραίο ζύγι, μια ωραία λερωμένη καθαρότητα.
Και όσο και αν πάλεψες για μια αυστηρή μονοχρωμία, τώρα ξέρεις πως στις αναδεύσεις της ζωής σου, εσύ επέλεξες τις ποσότητες των χρωμάτων και έπλασες τελικά μια καινούρια, δική σου παλέτα.
Έχοντας ως βάση ένα στιβαρό γκρι και ένα φωτεινό κίτρινο που μέχρι πριν λίγο φοβόσουν μήπως τα ενοχλήσεις.

*Στο εξώφυλλο: Έργο “PH-950” (1950) του Clyfford Still.

All rights reserved 2021. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση όλου του κειμένου ή τμήματος αυτού καθώς και η αναπαραγωγή των φωτογραφιών χωρίς αναφορά στην πηγή και το συντάκτη/φωτογράφο.

"Εξέδωσα" την πρώτη μου ποιητική συλλογή στα 6 μου και από τότε αποφάσισα πως το να γράφω είναι ο μόνος τρόπος να παίρνω πραγματικές ανάσες. Αυτές που ξεκινάνε από το βάθος του διαφράγματος και καθώς ανεβαίνουν προς το στήθος μου υπενθυμίζουν πως μπορώ να είμαι όλα όσα θέλω, όσο διαφορετικά κι αν είναι μεταξύ τους. Σε αυτές λοιπόν υποσχέθηκα πως, σε χαρτί ή πληκτρολόγιο, από τα χέρια μου θα γράφεται μόνο ό, τι ``στάζει`` τη δική μου αλήθεια.

post a comment

Skip to content