Top
mikroutsikos_zvoura.gr

Ηρωδειακό προσκύνημα στη συναισθηματική ευφυΐα της θεατρικής γραφής του Θάνου Μικρούτσικου.
Στημένοι προβολείς πάνω από τα κεφάλια μας- το Ηρώδειο φωτίζεται ξανά σε μια νέα τάξη πραγμάτων και στο κλισέ της έκφρασης φυλακίζεται η πραγματικότητα. Αυτό το καλοκαίρι μαθαίνουμε να προτιμάμε την αναγωγή του κοινωνικού κλάσματος και να ωραιοποιούμε τις μνήμες.
Μοιραία, προχθές η μνήμη δε χρειάστηκε φιοριτούρες.
Στάθηκε εμπρός μας αυθεντική, πηγαία και απαλλαγμένη από τάσεις δραματοποίησης.

Η ιδέα που φέρει το όνομα Θάνος Μικρούτσικος είναι εμβαπτισμένη στην πολυδιάστατη έννοια της γενναιοδωρίας και ως τέτοια θα ήταν ιερόσυλο να ακουμπήσει κατ’ εξαίρεση σε μια μικρής φύσεως δραματοποίηση. Ωστόσο, θα το επέτρεπαν οι συνθήκες, θα το δικαιολογούσε το χρονικό σημείο.
Δεν το έκανε. Η αφιερωματική βραδιά στο Ηρώδειο ήταν βαθιά συγκινητική γιατί κατάφερε ακριβώς το αντίθετο από το εύκολο του λαϊκισμού: να μην μνημονεύσει με συναισθηματισμό αλλά με συναίσθημα, να μη φέρει επιφανειακά χειροκροτήματα αλλά βαθιές δονήσεις.

Το αποτύπωμα της μουσικής που έγραψε για το θέατρο συνάντησε κείμενα που γράφηκαν από τον ίδιο και τον Οδυσσέα Ιωάννου και με τη σειρά τους έγιναν υπέροχες πρόζες από τη Ρένια Λουϊζίδου, καταδεικνύοντας με ρυθμικό τρόπο στοιχεία της προσωπικής του πορείας προς την πνευματικότητα. Τραγούδια θρεμμένα στο πάλκο και τις πομπώδεις φωνές ηθοποιών αλλά γεννήματα της ξεχωριστής σφαιρικής μουσικής του οντότητας. Βρήκαν τη φωνή τους στα στόματα των ανθρώπων που αγαπούσε, της Ρίτας Αντωνοπούλου, του Χρήστου Θηβαίου, του Κώστα Θωμαΐδη, του Φοίβου Δεληβοριά και εκείνοι στάθηκαν αντάξιοι των μεγεθών με το σεβασμό που ενυπάρχει σε κάθε βλέμμα του μαθητή προς το δάσκαλο. Ωστόσο, αυτή τη φορά, τη μπαγκέτα του μαέστρου κρατούσε ο ξεχωριστός Θύμιος Παπαδόπουλος.

Η φωνή του σε καλωσόρισε στο μυστήριο τραγουδώντας από τα μεγάφωνα «Τους προβολείς στήσε», οι βόλτες στο Παρίσι έγιναν με φόντο τον Παρθενώνα, το γράμμα στο Ρίτσο έφθασε το 2020 και ο Μικρούτσικος, στη σκακιέρα του μωσαϊκού του Ηρωδείου νίκησε το Roi της απώλειας κάνοντας ένα ακόμη θριαμβευτικό Mat με το έργο του.


Συντελεστές:

Ερμήνευσαν Χρήστος Θηβαίος, Φοίβος Δεληβοριάς, Κώστας Θωμαΐδης, Ρίτα Αντωνοπούλου
Συμμετείχε η Ρένια Λουιζίδου
Κείμενα Θάνος Μικρούτσικος, Οδυσσέας Ιωάννου
Σκηνοθετική επιμέλεια Σεσίλ Μικρούτσικου
Ενορχηστρώσεις – Διεύθυνση ορχήστρας Θύμιος Παπαδόπουλος
Μουσικοί Γιώργος Κατσίκας τύμπανα, Δημήτρης Ντουτσούλης μπάσο, Θοδωρής Οικονόμου πιάνο, Δημήτρης Αγάθος τρομπέτα, Τζίμης Σταρίδας τρομπόνι, Θύμιος Παπαδόπουλος φλάουτο, κλαρινέτο, σαξόφωνο
Ηχοληψία Γιώργος Κορρές, Γιώργος Κολεβέντης
Φωτισμοί Αντρέας Κούρτης
Εκτέλεση παραγωγής Ενέργειες Τέχνης και Πολιτισμού 2020 – Μάνος Τρανταλλίδης

Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2020
Υποσύνολο – Fragment

All rights reserved 2020. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση όλου του κειμένου ή τμήματος αυτού καθώς και η αναπαραγωγή των φωτογραφιών χωρίς αναφορά στην πηγή και το συντάκτη/φωτογράφο.

"Εξέδωσα" την πρώτη μου ποιητική συλλογή στα 6 μου και από τότε αποφάσισα πως το να γράφω είναι ο μόνος τρόπος να παίρνω πραγματικές ανάσες. Αυτές που ξεκινάνε από το βάθος του διαφράγματος και καθώς ανεβαίνουν προς το στήθος μου υπενθυμίζουν πως μπορώ να είμαι όλα όσα θέλω, όσο διαφορετικά κι αν είναι μεταξύ τους. Σε αυτές λοιπόν υποσχέθηκα πως, σε χαρτί ή πληκτρολόγιο, από τα χέρια μου θα γράφεται μόνο ό, τι ``στάζει`` τη δική μου αλήθεια.

post a comment

Skip to content