Το τέλος της πανδημίας το 2024;
Το τέλος της πανδημίας το 2024; Μέσα σε μια κοινωνία η οποία βιώνει σε εξέλιξη τον πιο βαθύ μετασχηματισμό μετά την μεταπολίτευση, ο καθηγητής του Yale, Νικόλας Χρηστάκης, σε συνέντευξη που έδωσε στο CNN, εξηγεί γιατί η περίοδος της πανδημίας θα τελειώσει το 2024. Όπως εξήγησε, η πανδημία έχει τρία στάδια.
Το πρώτο στάδιο είναι αυτό που βιώνουμε στην παρούσα φάση, το επιδημιολογικό και βιολογικό σοκ. Σ’ αυτή τη φάση ο ιος εξαπλώνεται συνέχεια μέχρι να μολυνθεί ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού και να επιτευχθεί η λεγόμενη “ανοσία της αγέλης”. Σ’ αυτό το στάδιο αλλάζουν οι όροι της κοινωνικής ζωής, διατηρούνται οι κοινωνικές αποστάσεις μέχρι είτε να ολοκληρωθεί η ανοσία της αγέλης, φυσικά είτε τεχνητά μέσω εμβολιασμών. Η πρώτη αυτή φάση υπολογίζεται ότι θα έχει διάρκεια μέχρι τα τέλη του 2021.
Η δεύτερη ενδιάμεση φάση είναι η περίοδος που ο κόσμος θα κληθεί να αναρρώσει όχι από τις βιολογικές ή τις επιδημιολογικές επιπτώσεις αλλά από τις ψυχολογικές, κοινωνικές και οικονομικές επιδράσεις. Για κάθε άτομο που πεθαίνει από την πανδημία, πιθανώς άλλοι πέντε να αποκτήσουν σοβαρή αναπηρία. Όπως υποστηρίζει ο καθηγητής έχοντας διαπιστώσει πόσο σημαντική είναι η ιατρική περίθαλψη, πιθανότατα θα αναθρεωρήσουμε και θα είμαστε και ευαισθητοποιημένοι και σε άλλα ζητήματα όπως η κλιματική αλλαγή. Μια από τις μακροπρόθεσμες κληρονομιές της πανδημίας ίσως θα είναι μια ανανεωμένη εκτίμηση, ένα ενδιαφέρον, μια στήριξη σε επιστημονικά εγχειρήματα. Η φάση αυτή θα διαρκέσει μέχρι και το τέλος του 2023.
Στο τέλος του 2023 θα μπαίνουμε στην τρίτη φάση μετά την πανδημία. Πιστεύω ότι η εικόνα του κόσμου θα είναι διαφορετική μετά τη λήξη της δεύτερης φάσης, όπως έγινε και το 1920. Η περίοδος αυτή θα είναι κάπως σαν εκείνη της δεκαετίας του 1920 μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την πανδημία της Ισπανικής Γρίπης.
Όλες οι δυσκολίες και τα προβλήματα κι οι αλλαγές στις ζωές μας, που κληθήκαμε να αντέξουμε και να ξεπεράσουμε αυτά τα πρώτα χρόνια, θα ανατραπούν ξαφνικά. Οι άνθρωποι δεν θα στρέφονται πλέον τόσο στη θρησκεία, θα αναζητούν διαρκώς ευκαιρίες για κοινωνικοποίηση και επαφές σε νυχτερινά κέντρα, μπαρ και εστιατόρια, αθλητικές και πολιτικές εκδηλώσεις, μουσικές παραστάσεις. Μπορεί να δούμε και κάποια σεξουαλική απελευθέρωση.
Και υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορεί να μην επιστρέψουν ποτέ, όπως οι χειραψίες, για παράδειγμα, στις δυτικές κοινωνίες, ή συγκεκριμένοι τύποι μη αναγκαίων επαγγελματικών ταξιδιών. Οι άνθρωποι διαπιστώνουν τώρα ότι μπορούν να λειτουργήσουν και με τηλεδιασκέψεις ή συγκεκριμένοι τρόποι παροχής ιατρικής φροντίδας, όταν οι άνθρωποι πήγαιναν πρώτα να συναντήσουν με φυσική παρουσία τον γιατρό τους και τώρα βλέπουν ότι δεν χρειάζεται πλέον να το κάνουν, προς όφελος όλων. Ή μοτίβα τηλεργασίας, για παράδειγμα με τους ανθρώπους να συνειδητοποιούν ότι δεν χρειάζεται να μεταβούν με μέσα μαζικής μεταφοράς στις δουλειές τους για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην” σημειώνει.
“Αν με ρωτήσετε τι μου δίνει ελπίδα, μπαίνω στον πειρασμό να αναφέρω ένα ανέκδοτο που αναφέρουν συχνά γιατροί, κάπως κυνικό και απαισιόδοξο, ότι “όλες οι αιμορραγίες σταματούν κάποια στιγμή”. Οι πανδημίες, λοιπόν, πάντα σταματούν, αλλά συχνά αφού έχουν στοιχίσει πολλές ζωές. Έρχονται κατά κύματα και κάποια στιγμή εξαφανίζονται. Είμαι, ως εκ τούτου, πολύ αισιόδοξος ότι θα βγούμε στην άλλη άκρη του τούνελ. Όσο σοβαρή κι αν είναι η απειλή του κορονοϊού, η μοίρα του στο τέλος είναι να γίνει ενδημικός, σαν ένας από τους κοινούς ιούς της γρίπης, κυκλοφορώντας ανάμεσά μας και προκαλώντας στο τέλος σχετικά ήπια συμπτώματα, αλλά έχοντάς μας επηρεάσει για πάντα” κατέληξε ο καθηγητής του Yale.
*Απόσπασμα από τη συνέντευξη του Νικόλα Χρηστάκη στο CNN
